چشم بیدار طرب مایهٔ سامان گل است

در نظر خوابت اگر سوخت چراغان گل است

آب و رنگ دگر از فیض جنون یافته ایم

عرض رسوایی ما چاک گریبان گل است

عشرت رفته درین باغ تماشا دارد

خنده های سحر آغوش پریشان گل است

یک نگه مشق تماشای طرب مفت هوس

غنچه در مهد به پرداز دبستان گل است

داغ بیطاقتی کاغذ آتش زده ایم

رفتن از خود چقدر سیر خیابان گل است

اشک ما موج تبسمکدهٔ شوخی اوست

شور شبنم نمکی از لب خندان گل است

فرصت عیش درین باغ نچیده ست بساط

رنگ گردیست ز پایی که به دامان گل است

نشوی بیهوده تهمت کش جمعیت دل

غنچه هم در شکن ببستن پیمان گل است

تو هم از نالهٔ بلبل نشستن آموز

صحن این باغ پر از خانه به دوشان گل است

رنگ و بو در نظرت چند نقاب آراید

با خبر باش همین صورت عریان گل است

یاد ما حسن تو را آینهٔ استغناست

نالهٔ بلبل بیدل علم شان گل است